مرگ نلسون ماندلا از دسته خبرهایی است که دنیایی را غرق اندوه می کند چرا که این اسطوره جهانی، میراث عظیمی را برای آفریقای جنوبی به یادگار گذاشته است و آن آزادی است.

با این حال بیست سال پس از سرنگونی رژیم آپارتاید واقعیت های زندگی سیاه پوستان با آرمانهای او فاصله زیادی دارند.مبارزه نلسون ماندلا با رژیم آپارتاید یکی از فصل های مهم تاریخ قرن بیستم بشمار می رود. پدرمعنوی آفریقای جنوبی، تلاش کرد آزادی را برای سیاهپوستان این کشور به ارمغان آورد.، تبعیض را ریشه کن سازد و ریشه بی عدالتی و نابرابری را بخشکاند.

موفقیت او چشمگیر بود : رهایی سیاه پوستان، یعنی قریب هشتاد درصد جمعیت آفریقای جنوبی از بند نژادپرستی. با این حال رهایی و آزادی، موجب از بین رفتن نابرابری نشد و تنها بخش کوچکی از سیاهان، از نظر اقتصادی جانی گرفتند.

نظیر ماندیسا، صاحب رستورانی، در قلب یکی از محله های مرفه ژوهانسبورگ است. او در زمره افرادی قرار می گیرد که به آنها «الماس سیاه» می گویند.

این تبعیدی دوران آپارتاید، بعد از آزادی ماندلا، با هدف دست و پا کردن یک حرفه پولساز، به کشورش بازگشت. ده سال گذشت تا بتواند به کمک وام تاسیس شرکت، ویژه سیاهپوستان، رویای خود را به حقیقت تبدیل کند.

او ازاین تجربه می گوید: « بعضی ها به من می گفتند نگو که صاحب این رستوران هستی برای اینکه مشتری ها اگر بفهمند که صاحب اینجا یک سیاهپوست است، امکان دارد عکس العمل بدی نشان بدهند. من گفتم: نه، نه. من برای رسیدن به این موقعیت کلی مبارزه کردم. بنابراین نمی توانم بگویم که صاحب اینجا نیستم. افرادی که هنوز از گفتن عبارت “از فرصت پیش آمده استفاده کردیم” واهمه دارند باید این شیوه را کنار بگذارند و از فرصت ها استفاده لازم را ببرند و ببینند جواب می دهد یا نه. البته به شرطی که آماده باشند و سخت ار کنند…. بالاخره پیروز خواهیم شد. پیروزی قطعی از آن ماست.»

تنها چند کیلومتر دورتر از ژوهانسبورگ، به شهرک «سووتو» می رویم تا ببینیم یکی از کانونهای اصلی مبارزه با آپارتاید، حالا بعد از بیست سال چه وضعیتی دارد.

محله های عجیب و جذاب و تاسیس یک مرکز تجاری شیک، نشاندهنده این هستند که طبقه متوسط جدیدی در این منطقه پا به عرصه وجود گذاشته است.

آنطور که اِن قُبیل می گوید، سووتو حالا تبدیل به سرزمین فرصتها شده است. او تنها سیاهپوستی است که یک کارگاه تولید جواهرات قیمتی را در این منطقه تاسیس و آن را مدیریت می کند.

او عملا از صفر به اینجا رسیده و برای تامین بودجه اولیه این کار، مدتها دستفروشی کرده است. بعد هم یک دوره کارآموزی طی کرده و یک وام مختصر دولتی گرفته است. اِن قُبیل نزدیک هشت سال است که کسب و کارش براه انداخته است.

بقیه در ادامه نوشتار

euronews